18/08/2013 - VTM-nieuws -
Hartstilstand na Pukkelpop
19/08/2013 - VTM-nieuws -
Jongen stabiel na hartstilstand
HASSELT 18/08/2013 - Aan het station van Kiewit, vlakbij de festivalweide van
Pukkelpop, is een jongeman onwel
geworden. De 18-jarige kreeg een
hartstilstand toen hij na het
muziekfestival huiswaarts wou keren.
De jongen was de afgelopen dagen een van
de tienduizenden bezoekers van
Pukkelpop. Hij wou na een laatste nacht
op de camping met de trein naar huis.
Ter hoogte van de spoorwegbrug aan de
halte Kiewit werd hij onwel. De
hulpdiensten waren direct ter plaatse en
stelden een hartstilstand vast. Het
slachtoffer werd gereanimeerd en met de
MUG overgebracht naar het Jessa
Ziekenhuis in Hasselt. Zijn toestand is
stabiel. Hij wordt voor verdere
observatie in het ziekenhuis gehouden.
De vrienden die hem vergezelden kregen
emotionele bijstand.
14-jarige krijgt
hartstilstand
op Rock Werchter 2013
6/07/2013 - VTM-nieuws -
14-jarige krijgt hartstilstand
op Rock Werchter
WERCHTER 5/07/2013 -
Vandaag kreeg een
jongen van 14 een hartstilstand op Rock Werchter. Dat gebeurde in KluB C, een
van de festivaltenten. Op dat moment was
het er heel druk en erg warm. De
toestand van de jongen is intussen
gestabiliseerd, zegt Dirk Claes, de
burgemeester van Rotselaar.
prof. audioloog dr. Bart Vinck:
"Het is gruwelijk dat
1 op 4 jongeren
met een onherstelbare en permanente
gehoorschade
terugkeren van een festival"
"Het is
niet alleen het gehoor verliezen, maar
ook de
psychologische gevolgen die
daaruit ontstaan zoals
maatschappelijk
isolement.
Dat kan leiden tot
zelfmoord"
"De
enige weg is dat er een
politieke
maatregel komt
en dat er een
wetgeving ter zake wordt gecreëerd
waarbij
een
maximum 95 dB zou kunnen zijn"
Poplawaai en MP3-speler leidden in de
jaren 90 al tot gehoorschade bij 17% van
de jongeren. Eén op de vier jongeren
keert terug van een popfestival met
blijvende gehoorschade; een meetbaar
feit dat luchthartig wordt ontkend. In
Netwerk-TV van 23 juli 2007 demonstreert
professor audiologie Bart Vink hoe
gehoorschade ontstaat; hij krijgt steeds
meer lawaaiverslaafden met een constante
pieptoon of ruis in hun hoofd, die 24 uur
per dag aanhouden. Deze akoestische zelfbeschadigers trekken zich
uiteindelijk sociaal terug en horen dan
alleen nog die pieptoon, wat bij sommigen
zelfs tot zelfmoord kan leiden...
"In 2050 zal de helft
van de Vlaamse bevolking gehoorprobleem hebben"
bron: Radio 2 - 5/03/2009 - Avondpost
"Er zijn jonge mensen die na een nacht fuiven 80% van hun gehoor kwijtraakten"
Tijdens het
congres 'Oren om te horen' geeft
Prof. Dr.
Bart Vinck.meer uitleg
Luister
naar het interview met Dr. Vinck:
85% jongeren
last van oorsuizen
Veel jongeren
kampen met een toenemend gehoorverlies.
Dat komt vooral door te luide muziek.
85% van de jongeren heeft last van oorsuizen na het uitgaan. Wie geregeld
last heeft van oorsuizen, riskeert
permanente gehoorschade op te lopen.
Omar Carter heeft sinds twee jaar een
ernstige gehoorbeschadiging nadat hij
tien uur achtereen zonder bescherming
een dancefeest bezocht. In een interview
met Netwerk vertelt hij over de impact
die de constante pieptoon in zijn oor op
zijn leven heeft.
Netwerk -
20/04/2010
Elk jaar komen er 20.000 jongeren in
Nederland bij met gehoorschade
Steeds meer jongeren hebben
tijdelijk of permanent oorsuizen
door te luide muziek
Vlaamse jongeren doen niets tegen
gehoorschade
bron:
HLN - 14/08/2013
14/08/2013 - Drie kwart van de Vlaamse
jongeren lijdt aan tijdelijk oorsuizen
en
een op de vijf
kampt met permanente tinnitus.
Dat blijkt uit een studie
van de Universiteit Antwerpen. Jongeren
zijn zich ook weinig bewust zijn van het
probleem en doen er omzeggens niets aan.
Minister van
Leefmilieu Joke Schauvliege merkt op dat
de problematiek niet nieuw is.
Het onderzoek werd eind juli
gepubliceerd in het internationaal
wetenschappelijk tijdschrift PLOS ONE.
Er werden 4.000 Vlaamse jongeren
ondervraagd tussen 14 en 18 jaar oud.
Wat gebeurt er bij
gehoorbeschadiging?
bron:
Schooltv.nl
Muziek laat de trilharen in het slakkenhuis lekker swingen.
Maar bij een te hard geluid breken de haartjes.
Eigenlijk kan je een geluidsgolf het
beste vergelijken met een stadion-wave.
De deeltjes in de lucht verplaatsen zich
namelijk niet. Het ene deeltje geeft de
trilling alleen maar door aan het
volgende deeltje, net als je buurman op
de tribune. Deze trillingen komen dan
via je trommelvlies bij de haartjes in
het slakkenhuis. Die zetten de
trillingen om in een elektrisch signaal.
De gehoorzenuw vervoert het signaal naar
de hersenen. In het slakkenhuis geven de
haartjes achterin de lage tonen door en
de haartjes voorin de hoge. Lage tonen
hebben een lage frequentie. Dat
betekent, dat deze tonen weinig
trillingen per seconde hebben. Hoge
tonen hebben veel meer trillingen per
seconde en hebben dus ook een hogere
frequentie. Een goed systeem, maar als
het geluid te hard is, dan komen de
haartjes in de problemen en het zijn de
haartjes voorin het slakkenhuis die het
eerst beschadigen: de haartjes voor de
hoge tonen.
HASSELT - Elk jaar gaan in Europa meer dan anderhalf
miljoen gezonde levensjaren verloren door
gezondheidsproblemen ten gevolge van
geluidsoverlast. Er sterven jaarlijks zelfs 3.000
Europeanen door aandoeningen die het gevolg zijn van
geluidsstress. Dat staat in een rapport van· de Onderzoeksraad
van de Europese Unie.
Het steeds toenemende wegverkeer is de belangrijkste
bron van lawaaihinder.
Na
luchtvervuiling is geluidsoverlast de
omgevingsfactor met de grootste impact op de
gezondheid. Langdurige blootstelling aan lawaai kan
resulteren in onder meer
slaapstoornissen, vermoeidheid, depressie en stress,
wat uiteindelijk kan leiden tot een verhoogde
bloeddruk en hartfalen.
Uit een studie van de Wereldgezondheidsorganisatie
(WHO) en de Europese Gezondheidsraad blijkt nu dat
het lawaai in Europa anderhalf miljoen gezonde
levensjaren kost. Ongeveer 61.000 jaren gaan
verloren door hartziekten, 903.000 levensjaren door
slaapstoornissen, 22.000 jaren door tinnitus (oorsuizen)
en 587.000 door de frustraties
als gevolg van de overlast. "Het
wegverkeer alleen al is
jaarlijks verantwoordelijk voor het verlies van een
miljoen gezonde levensjaren", stelt de studie.
ziekmaker
Het Kenniscentrum Geluidsisolatie (KGI) in Nederland
ste1t dat 700.000 Nederlanders zich bijna dagelijks
ergeren aan straatlawaai. "Mensen worden daar echt
ziek van, zelfs al dénken ze niets te horen. Uit een
studie is bijvoorbeeld gebleken dat mensen die onder
aanvliegroutes bij grote luchthavens wonen en
beweren dat ze daar geen hinder van ondervinden,
toch een hogere hartslag
hebben bij elk vliegtuig dat overkomt. Ook als ze
slapen", stelt Lucas Keizer van het KGI, die er nog
aan toevoegt dat ook 'interne
geluidshinder' - zoals het schuiven van
stoelen, voetstappen, of het gezoem van
ventilatiesystemen - niet zelden een ziekmaker is.
Volgens de Nederlandse onderzoekers overlijden
jaarlijks 3.000 Europeanen en 700 Nederlanders door
aandoeningen die het gevolg zijn van
geluidsoverlast. Dat zijn er meer dan door
ongevallen in het verkeer.
verkeer
Voor Vlaanderen bestaan zulke cijfers niet. "Maar
het Mira-rapport van de Vlaamse overheid schat dat
elk jaar in Vlaanderen 6.528 gezonde levensjaren
verloren gaan wegens slaapstoornissen en hartziektes
als gevolg van lawaai", stelt Dick Botteldooren,
audioloog van UGent. "We zouden de geluidshinder
sterk kunnen doen dalen door de snelheid in het
verkeer te matigen", denkt hij. Andere pogingen om
de geluidsvervuiling te doen dalen met
geluidsschermen, fluisterasfalt, stille motoren en
banden, zijn door de toegenomen verkeersdrukte
overigens tenietgedaan. (GW)
Luide technomuziek in
de auto, in de discotheek of op concerten is
schadelijk voor de longen. De zware basdreunen
kunnen een klaplong veroorzaken. Die ontdekking
deden een aantal onderzoekers van de Vrije
Universiteit Brussel (VUB).
Liefhebbers van techno en zelfs harde rock lopen het
meeste gevaar. 'De zware basgeluiden die typisch
zijn voor dat soort popmuziek doen de longen
trillen. Door de frequentie en het luide volume
ontstaan scheurtjes waardoor de long kan inklappen.'
NCRV - Man Bijt Hond -
7/03/2005
'Vooral bij rokers is het risico groot omdat hun
longen al beschadigd zijn', zegt professor Marc
Noppen van het Academisch Ziekenhuis van de VUB.
Hij en zijn team deden hun ontdekking per toeval.
'Op onze dienst hadden we kort na elkaar twee mensen
met een klaplong die een heavy-metalconcert hadden
bijgewoond. Dat intrigeerde me. Sindsdien
ondervroegen we systematisch alle patiënten met
ingeklapte longen. Toen bleek dat naar schatting
twintig procent van de gevallen terug te voeren is
op luide muziek.' Het gaat volgens professor Noppen
om tientallen patiënten per jaar.
Niet enkel discotheek- en festivalgangers, maar ook
mensen met een zware muziekinstallatie in de auto
riskeren hun longen als ze de volumeknop te luid
opendraaien.
Een klaplong komt vooral voor bij jonge mensen
tussen 15 en 25 jaar. De symptomen zijn een stekende
pijn in de borst en kortademigheid. Meestal herstelt
de ingeklapte long vanzelf, maar heel soms is de
aandoening levensbedreigend.
'Een remedie is er niet echt. We kunnen mensen enkel
aanraden om het volume niet al te hoog te zetten of
om niet te dicht bij de muziekboxen te gaan staan.'
Lawaai
doet ook stressniveau, angstgevoel
en vermoeidheid van de zenuwen toenemen bron:
Leefmilieu Brussel
Fysiologische gevolgen
Lawaai verstoort de slaap en daardoor
ook de goede fysiologische en geestelijke
gezondheid. Een aangetaste slaapkwaliteit
veroorzaakt een verandering van de bloeddruk en het
hartritme, hartritmestoornissen en een verandering
van de ademhaling. Voor een goede slaap adviseert de WGO een
geluidsomgeving waarvan het gemiddelde niveau
niet boven 30 dB(A) komt. Lawaai doet ook het stressniveau, het angstgevoel
en de vermoeidheid van de zenuwen toenemen. Dit
kan onder andere leiden tot een aantasting van de
immuun- en endocriene functies.
Stress leidt tot de afscheiding van stresshormonen:
adrenaline en noradrenaline. Een verhoging van de
concentratie van deze hormonen leidt tot een stijging
van het hartritme en de bloeddruk. Bij kinderen
kan een aanhoudend hoog stressniveau leiden tot een
verslechtering van het cognitieve vermogen om dingen
te onthouden of complexe taken uit te voeren.
Effecten op het gedrag en de prestaties
Studies in de schoolomgeving tonen
aan dat hoge geluidsniveaus een rem zijn op het
verwerven van taalkennis en het leren lezen bij
kinderen.
Voor een goede verstaanbaarheid van de boodschap,
moeten twee parameters in aanmerking worden genomen:
het achtergrondgeluid van een klas zou niet hoger
mogen zijn dan 35 dB(A) en de klankweerkaatsing in
het lokaal – of de 'nagalmtijd' – zou korter moeten
zijn dan 1 seconde. Overlast door lawaai leidt vaak tot veranderingen
van het sociale gedrag, vermindert het
solidaire gedrag, bevordert agressief gedrag en
draagt bij tot een gevoel van verwaarlozing.
Lawaai vermindert ook de alertheid. Studies tonen
aan dat in lawaaierige fabrieken 4-maal zoveel
ongevallen gebeuren.
radiopresentator Michel Follet:
"Dat je muziek moet ‘voelen’, is je reinste nonsens"
"Het wordt tijd dat de muziekindustrie zich
eens gaat bezinnen over de essentie"
bron:
Moment (Health-
& Lifestyle-magazine van CM Limburg - zomer 2011)
Geen
zomer zonder festivals. Het CM-festivalteam staat al
in de startblokken, gewapend met oordopjes en
kop-telefoons voor de allerkleinsten. Want hoe leuk
en gezellig de meeste festivals ook mogen zijn,
gezond voor je oren zijn ze niet. Minister
Schauvliege liet vorige maand weten dat een nieuwe
wet rond de geluidsnorm ten vroegste voor 2012 is.
Audiologen, concertorganisatoren, muzikanten,…
iedereen heeft er een mening over. Sommigen spreken
uit ervaring. Zo ook radiopresentator Michel Follet.
Hij heeft zelf te kampen met gehoorproblemen. Wat
vindt hij van dit uitstel?
Michel Follet:
“Het is vreemd: eigenlijk is er gewoon beslist om
nog een jaar langer teveel decibels uit te storten
over de jongeren. Ik begrijp wel dat ze met alle
partijen moet overleggen, maar anderzijds… moeten
die partijen ook gehoord worden? We weten inmiddels
dat het stukken beter kan met het geluid op de
festivals. Bij Vlati(Vlaamse Tinnitus en
Hyperacusisvereniging) zie ik steeds meer jonge
mensen. Als je dan met hen spreekt, merk je vaak dat
ze gehoorschade hebben opgelopen op een festival.”
"Tegenwoordig moet alles zo opgepompt
en opgeklopt klinken. Dat je muziek moet ‘voelen’, is
je reinste nonsens. Het wordt tijd dat de
muziekindustrie zich eens gaat bezinnen over
de essentie"
“Ik wil niet militant gaan doen, maar we moeten een
signaal geven. Blijven belangrijke groepen weg van
festivals omwille van geluidsnormen, dan is dat maar
zo. Dan zegt dat veel over die groepen. Goede muziek
blijft ook met wat minder volume goed. Maar we mogen
de schuld niet enkel in de schoenen van de
muzikanten schuiven. Vaak voegen de producers of
klanktechnici iets toe aan de muziek dat de grens
overschrijdt. Tegenwoordig moet alles zo opgepompt
en opgeklopt klinken. Vroeger waren er ook hevige
platen, maar van zo’n dreun zoals je die nu hoort
was nog geen sprake. Dat je muziek moet ‘voelen’, is
je reinste nonsens. Het wordt tijd dat de
muziekindustrie zich eens gaat bezinnen over de
essentie. Het is niet alleen belangrijk dat er
zoveel mogelijk mensen naar een festival
komen, maar ook dat het publiek de muziek kan
blijven horen. Ik heb mijn gehoorschade niet
opgelopen op zo’n festival, maar dat wil niet zeggen
dat ik er geen mening over heb."
Hoe is jouw
gehoorschade dan wel ontstaan?
Michel Follet: “Bij mij begon het allemaal
met een reis voor de luisteraars van Radio Donna.
Achteraf bekeken heeft die reis mijn leven gered.
Bij het landen van het vliegtuig kreeg ik ineens
zo’n felle hoofdpijn dat ik mij ongerust maakte. Ik
zei: hier zit iets in mijn hoofd dat er niet moet
zitten. Mijn huisarts had meteen de reflex om mij te
laten scannen. Ik was voor dat incident al te rade
gegaan bij een specialist. Ik had vaak last van
hoofdpijn, maar volgens hem was dat te wijten aan
een ongezonde levensstijl. Drie dagen na de scan
kreeg ik telefoon: of ik dringend naar het
ziekenhuis wilde komen. Ja, dan weet je al dat er
iets ernstigs aan de hand is. Ik bleek een tumor te
hebben. Gelukkig was hij goedaardig. Hij moest wel
binnen de drie maanden verwijderd worden of het zou
te laat geweest zijn. Al snel werd duidelijk dat ik
het gehoor in mijn rechteroor moest opgeven. Na de
operatie merkte ik dat ik mijn dove oor alles extra
“hoorde”. Dat was tinnitus, gecombineerd met hyperacusis, dat elk geluid buiten proportie laat
klinken.”
Dat zal wel een
zware klap geweest zijn. Hoe heb je dat verwerkt?
Michel Follet: “Ik heb het vrij snel
aanvaard, ook al omdat een dodelijke afloop afgewend
was. Ik ben sowieso wel geneigd om mij neer te
leggen bij zaken waar ik niets aan kan doen. Ik ben
een gelukkig mens, ondanks mijn probleem. Ik heb een
actief leven en werd goed opgevangen door de mensen
in mijn omgeving. Ik kan me wel voorstellen dat de
neiging om je te isoleren groter is als je het
verdict op latere leeftijd te horen krijgt. Ik was
nog maar 34 op dat moment en had het gevoel nog een
heel leven voor me te hebben. Verder prijs ik me
gelukkig dat ik geen nine to five-job heb en op
begripvolle bazen kan rekenen. Want hoe je het ook
draait of keert: de media is een vijandige omgeving
voor mensen met gehoorproblemen. Zo moet ik bedanken
voor alles wat met televisie te maken heeft. Elk
TV-programma heeft tegenwoordig een live-orkest en
dat kan ik gewoonweg niet meer aan. Ik heb nog wel
een televisieprogramma op een regionale zender, maar
daar spreek ik gewoon tegen een camera: ik doe mijn
ding en ik vertrek.”
“Het klinkt een beetje vreemd, maar mijn
gehoorschade heeft ook een boeiende kant. Op je
34ste ben je al een beetje gesetteld. Je hebt je
eigen hobby’s en kleine gewoontes. Die moest ik
allemaal herzien. Ik beschouw het eigenlijk als een
herbronning. Het gaf me de mogelijkheid om op zoek
te gaan naar nieuwe uitdagingen en om mijn
levensstijl te wijzigen. Alles uit je leven gaan
schrappen is niet de oplossing. Mensen uit mijn
omgeving zeggen ook wel dat ik een beetje kluizenaar
ben geworden, eentje die naar buiten komt op het
moment dat het hem uitkomt. Dat is ook typisch voor
mensen met gehoorschade. Ik ben minder communicatief
geworden en op ogenblikken dat het mij niet gaat,
trek ik me terug in mijn cocon. Dat is niet
dagelijks en ik ben ook niet aan een depressie toe,
ik doe dan gewoon andere dingen die ik wel aankan."
"... hyperacusis wens
ik niemand toe.Elk geluid klinkt anders en
meestal buiten proportie. Glas bijvoorbeeld
klinkt heel agressief. Het tikken van
glazen klinkt in mijn oren als een
glas-container die leeggemaakt wordt."
Dat is een
mooie manier om ermee om te gaan.
Michel Follet: “Ik ga er misschien een beetje
licht over, maar het zijn wel degelijk drastische
beslissingen die je moet nemen. Toch raad ik
iedereen aan zich te herbronnen. Op zoek gaan naar
oplossingen is niet goed, eenvoudigweg omdat die
niet bestaan. Mensen uit je omgeving hebben vaak de
neiging om je te pushen. “Komaan, je mag je
schouders niet laten hangen.” Of “Je moet misschien
eens naar die specialist gaan.” Niet doen! Op die
manier word je enkel maar meer geconfronteerd met je
probleem. Je leven staat dan in het teken van het
zoeken naar oplossingen die niet bestaan. Slecht
horen kan opgelost worden met implantaten of
hoorapparaten. Tinnitus en hyperacusis zijn dingen
die zich afspelen in de hersenen. Er zijn wel
technieken en behandelingen die het leed een beetje
kunnen verminderen, maar een oplossing bestaat er
niet. Dat komt het begrip van andere mensen niet
altijd ten goede. Ze zien het vaak als iets
psychologisch, iets dat ik me inbeeld. Maar ik speel
geen komedie, waarom zou ik? Ik zit nu eenmaal
gevangen in mijn eigen klankdecor. Ik ben er al veel
mee gebaat als mensen begrip tonen en mijn probleem
aanvaarden. Maar – en ik blijf het zeggen – het mag
je er niet van weerhouden om je joie de vivre te
behouden. Vanuit mijn rol als mediafiguur heb ik er
een boek (zie lager) over geschreven, maar ik wou een positieve
boodschap overbrengen. Ik heb 15 jaar gewacht om het
te schrijven, tot ik het zelf verwerkt had en het
boek een positieve, maar ook realistische insteek
kon geven. Anders help ik er niemand mee, zou ik me
enkel maar in mijn eigen ellende onderdompelen en
mij aanstellen. Ik reik geen oplossing aan in mijn
boek, maar wil gewoon enkele tips meegeven. Dingen
die je kan inbouwen om er in je leven redelijk goed
mee weg te kunnen.”
Kan je daar
enkele voorbeelden van geven?
Michel Follet: “Je moet allerlei dingen
inbouwen in je leven om het draaglijk te maken. Zo
raad ik mensen met gehoorschade aan om hun huis in
te richten op hun probleem. De architectuur is
tegenwoordig opgebouwd uit glas en beton. Dat galmt
enorm en neemt alle gezelligheid weg. Mensen wonen
vaak in een loft met één bank, één vaas en één
bloem. Ik word soms uitgenodigd bij mensen met zo’n
galmend huis. Dan moet ik na een kwartier
vertrekken. Dat klinkt misschien onbeleefd, maar
ik
kan gewoonweg geen hele avond pijn lijden. Mijn huis
is heel knus en gezellig ingericht, met materialen
die het geluid absorberen. Ook in openbare gebouwen
is alles tegenwoordig trendy gebouwd. Ik beoordeel
restaurants op hun interieur in plaats van op hun
menukaart. Een andere tip is het zoeken van hobby’s.
Sluit je niet op, maar zoek een hobby die het
toelaat om te genieten. Je kan je vroegere hobby’s
helemaal schrappen omdat die teveel lawaai maken,
maar je kan ze ook anders invullen. Zo ben ik altijd
gepassioneerd geweest door de kermis. Nu ben ik
minder bezig met het bezoeken van de kermis zelf –
al ga ik aan het eind van de avond wel eens langs –
maar verdiep ik mij meer in de levensstijl die rond
de kermis hangt. Zo heb ik een oude kermisattractie
gerestaureerd, draaide ik al enkele documentaires
over de kermis en breng ik binnenkort een
kermiskalender uit. Je
moet dus andere manieren
zoeken om je hobby’s in te vullen. En dat is dan
maar zo, ik ben daar absoluut niet verbitterd over.”
"Op een festival is dat anders: daar gaat
het om één geluidstechnicus die ervoor
kiest dat duizenden mensen hetzelfde moeten
ervaren en dat klopt niet."
Jij hebt zowel
tinnitus als hyperacusis. Beschrijf beide
aandoeningen eens.
Michel Follet: “Tinnitus valt nog mee, daar
leer je op termijn mee leven, maar hyperacusis wens
ik niemand toe. Elk geluid klinkt anders en meestal
buiten proportie. Glas bijvoorbeeld klinkt heel
agressief. Het tikken van glazen klinkt in mijn oren
als een glascontainer die leeggemaakt wordt. Of de
ijskar die hier regelmatig doorkomt. Die man moet
zich natuurlijk hoorbaar maken voor zijn klanten.
Voor mij klinkt zijn belletje echter alsof er een
klokkentoren hangt in mijn huis. Ik weet intussen
wanneer hij voorbijkomt en zorg dan ook dat mijn
oren beschermd zijn. Ik vergelijk hyperacusis vaak
met een druppende kraan in de badkamer. Als je in
bed ligt en je hoort de kraan druppen, gaat dat
getik van het water ook steeds luider en luider
klinken. Tot je het niet meer kan uitstaan en
opstaat om de kraan helemaal dicht te draaien.
Alleen kan ik dat niet. Water kan klinken zoals
stortregen op een golfplaat. Maar dat is niet altijd
het geval, op momenten heb ik geen last van
hyperacusis en blijft alleen de tinnitus over: het
constante zoemen en suizen van je oor. Tot plots
zich weer een geluid vastzet in mijn oor en de hyperacusis de kop weer opsteekt. Als ik zie dat
mensen gaan klinken met glazen kan ik me daar
mentaal op voorbereiden en mijn oren wapenen, maar
je hebt ook situaties dat het geluid je plots
overvalt. Een autoalarm dat plots afgaat, kan heel
je dag bepalen. De auto-industrie houdt ook geen
rekening met mensen met gehoorschade. Als ik een
nieuwe auto koop, laat ik meteen alle kabels
doorknippen die met geluid te maken hebben. Zelfs
het getik van de richtingaanwijzers is teveel voor
mij. Als ik parkeersensoren zou hebben, zou ik tegen
alles wat ik tegenkom botsen. Je zou ervan schrikken
hoeveel toestellen tegenwoordig geluid maken, al
zijn het maar kleine piepgeluidjes. Zelfs op
restaurant gebeurt de bediening aan tafel
tegenwoordig met van die handcomputers. Een brood
bestellen in Frankrijk is voor mij dan ook een
verademing: de bakker die de bestelling opschrijft
met pen en papier en dan in zijn hoofd het
rekensommetje maakt…zalig! Naar de supermarkt ga ik
enkel tegen sluitingstijd, als er vaak nog maar één
kassa open is. Ze kennen mij daar al: ik doe vlug
mijn aankopen en ga terug naar buiten. Ik kan dus
wel gaan winkelen en ik maak mij er dan ook niet
druk om. We zijn een samenleving, en ik moet me
aanpassen aan de samenleving. De samenleving moet
zich niet aanpassen aan mijn probleem.”
Al die geluiden waar
wij niet bij stilstaan, dat is eigenlijk wel
confronterend.
"Ik vergelijk het met het geven van vaccin
tegen vergiftigde vis om vervolgens iedereen
giftige vis te serveren.
Oordopjes helpen wel tegen het lawaai, maar
het is toch
frappant dat je je oren moet beschermen
tegen dat lawaai. Waarom niet gewoon iets
doen aan dat lawaai?"
Michel Follet: “Dat is begrijpelijk, ik stond
daar ook niet bij stil. Nu heb ik er echter mee te
maken en is het aan mij om een oplossing te zoeken
en ermee om te kunnen. En dan ga je ermee aan de
slag. Iemand met diabetes moet ook pralines
vermijden, hoe moeilijk dat soms ook is. Zo heb ik
muziek uit mijn leven moeten verbannen. Zelfs het
radionieuws luisteren zit er niet meer in, omdat er
zoveel jingles tussenzitten. Radio maken lukt nog
wel, dan ben ik zo met mijn job bezig dat ik er geen
last van heb. Klassieke, ingetogen muziek
beluisteren gaat nog wel, maar voor de rest hou ik
er afstand van. Dat is natuurlijk niet altijd
mogelijk, soms kom je in het verkeer zo’n jonge
kerel in zo’n boomcar bezig. Maar goed, dat is de
samenleving. Als hij ervoor kiest om zijn gehoor te
beschadigen, is dat dwaas. Maar het is zijn keuze.
Op een festival is dat anders: daar gaat het om één
geluidstechnicus die ervoor kiest dat duizenden
mensen hetzelfde moeten ervaren en dat klopt niet.”
Wat vind je van de
actie van CM Limburg om gehoorbescherming te
voorzien op festivals?
Michel Follet: “Het is goed dat jullie de
aandacht vestigen op dit probleem. Je moet opkomen
waar je voor staat. Maar uiteindelijk is het een
doekje voor het bloeden. Ik vergelijk het met het
geven van vaccin tegen vergiftigde vis om vervolgens
iedereen giftige vis te serveren. Oordopjes helpen
wel tegen het lawaai, maar het is toch frappant dat
je je oren moet beschermen tegen dat lawaai. Waarom
niet gewoon iets doen aan dat lawaai? Nu, ik besef
wel dat CM Limburg zoiets niet kan forceren. Als
zelfs de bevoegde minister er geen norm doorkrijgt…
Dus ik vind het wel goed dat jullie een signaal
geven. Hopelijk wordt er ook iets mee gedaan. Festivalliefhebbers moeten waar voor hun geld
krijgen, niet lawaai voor hun geld.”
Oorlog in je hoofd
In dit boek vertelt de
Vlaamse ex-radiopresentator Michel
Follet over zijn gehoorproblemen en hoe
die zijn leven hebben veranderd.
Vijftien jaar geleden werd bij Follet
een goedaardige tumor verwijderd, en
sindsdien is hij doof aan zijn
rechteroor en heeft hij last van
tinnitus (een onophoudelijke zoemtoon).
Bovendien heeft hij hyperacusis, een
overgevoeligheid voor bepaalde geluiden
en frequenties.
Tinnitus is een onophoudelijke fluittoon
waar 15 % van de bevolking last van
heeft. Bij hyperacusis wordt het oor om
een onverklaarbare reden overgevoelig
voor bepaalde geluiden. Een koffiezet,
een huig-r of de richtingaanwijzers in
de wagen: het minste geluid kan
aanleiding geven tot een
hyperacusis-aanval met barstende
hoofdpijn.
Follet moest noodgedwongen stoppen als
radiopresentator en intussen maken zijn
gehoorproblemen deel uit van zijn leven.
Het boek is echter geen jammerklacht en
bevat zelfs heel wat humor, zelfspot en
een positieve boodschap. Zo vertelt
Follet dat hij door zijn beperking net
meer is gaan luisteren naar zijn lichaam
en naar anderen. Bovendien geniet hij nu
meer van de eenvoudige dingen in het
leven en focust hij op de goede
momenten. In de eerste plaats is dit een
herkenbaar en hoopvol boek voor wie te
kampen heeft met gehoorproblemen.
Daarnaast bevat het ook tips voor mensen
uit hun omgeving en voor iedereen die
beter met zijn gehoor wil leren omgaan.
Titel: Oorlog in het hoofd - Auteur:
Michel Follet
- Prijs: 14,90 EUR -
ISBN: 9789460010125 - 151 pagina`s -
Uitgeverij: Vrijdag
cardioloog dr. Marc Goethals:
"Buren die lawaai vervelend vinden zijn
niet verzuurd of intolerant..."
In EU
ontwikkelen 250.000 mensen per jaar een
nieuwe hartziekte door blootstelling aan
verkeerslawaai. En lawaai is lawaai, of
het nu komt van een vrachtwagen of van
kinderen, dat is net hetzelfde. Maar er
is een groot verschil tussen het
lawaai van spelende kinderen bij de
buren of het lawaai van haast
geïndustrialiseerde kinderopvang
dat constant voor een hoge intensiteit
van lawaai zorgt. De mens moet zich
ook op juridisch basis kunnen blijven
verdedigen, om zijn recht op een gezonde
leefomgeving te beschermen. En
buren die lawaai
vervelend vinden zijn niet verzuurd of
intolerant, wat de rest van
Vlaanderen daar ook van moge vinden...
Lawaai
is lawaai en schaadt de gezondheid,
ongeacht de bron Ook aanhoudend
kinderlawaai kan gezondheid schaden bron:
De Standaard
- 3/10/2011
dr.
Marc Goethals
dr. Marc
Goethals:
STILTE IS EEN
MENSENRECHT
"Zonder rustperiodes kan de mens niet
recupereren van lawaai. Dat geldt
evengoed voor de buren van een
kinderdagverblijf", zegt cardioloog
dr. Marc Goethals.
Wie? Cardioloog in het
Onze-Lieve-Vrouwziekenhuis van Aalst. Wat? Lawaai veroorzaakt door spelende
kinderen, is niet onschuldig. Waarom? Lawaaihinder leidt tot hoge
bloeddruk en aandoeningen van het hart
en de bloedvaten.
De publieke opinie is verontwaardigd
over het gebrek aan tolerantie bij omwonenden van
kinderdagverblijven, en door het feit dat de
rechterlijke macht hen daarin geregeld volgt (DS 1
augustus). Er gaan stemmen op om het voorbeeld van
Duitsland te volgen en kinderlawaai te schrappen uit
de lijst van de
bronnen van omgevingslawaai. Het zou daardoor
onmogelijk worden voor buurtbewoners om zich nog
juridisch te verzetten tegen de aanwezigheid van
kinderdagverblijven. Het lawaai van een
kinderdagverblijf zou niet meer meetellen in de
metingen van de geluidsbelasting in de woonomgeving.
Is dit voorstel door emotionaliteit ingegeven, of de
zoveelste knieval voor de economie? Is dit in
het belang van de kinderrechten, of gaat het om
zoveelste uitholling van het recht op gezondheid van
de burger? Lawaai van een kinderdagverblijf
hoort dan bij de andere vormen van omgevingslawaai
waartegen we in onze moderne maatschappij geacht
worden tolerantie te ontwikkelen, ‘in het algemeen
belang’.
niet
in mijn achtertuin
Buren van een overbevolkt en slecht ingepland
kinderdagverblijf zitten in hetzelfde schuitje als de vele
tienduizenden die uit hun slaap of concentratie worden
gehouden door vliegverkeer, een hoge snelheidslijn,
wegverkeer, industrie. Zij krijgen al snel het label ‘not in
my backyard’ (Nimby) opgespeld, als ze zich proberen te
beschermen. Ook hier treedt de
overheid de richtlijnen van de Wereld Gezondheidsorganisatie
(WGO) met de voeten en vindt men dat het algemeen belang (de
economie) primeert. Bij de kinderdagverblijven
schuilt achter een ogenschijnlijk louter humaan aspect – de
bescherming van de kinderrechten – een economisch
imperatief: de zeven-dagen-op-zeveneconomie die een
toenemend beslag legt op wat nog een legitieme kans op
stilte biedt: de avond, de nacht, het weekend, de vakantie.
Natuurlijk hebben kinderen recht op spelen. Maar moet je dit
concentreren in een kinderdagverblijf gelegen in een
woonzone, met grote aantallen kinderen die daar van ’s
ochtends vroeg tot ’s avonds laat, tijdens weekend en
vakantie worden gedropt? Lawaai van kinderdagverblijven
wordt zo gelijk gesteld met het lawaai van spelende
kinderen. Kinderen moeten in de woonomgeving kunnen spelen,
maar daar – mag je aannemen – treden de ouders regulerend
op. In het ergste geval, bij betwistingen, komt de
vrederechter tussen. Het lawaai van spelende kinderen in
een kinderdagverblijf is van een volstrekt andere orde:
niet alleen omdat het veel intenser is, maar ook omdat het
de normale rustperioden niet respecteert.
recupereren van lawaai
24
uurseconomie legt
een toenemend beslag
op de avond, de nacht,
het weekend...
Een mens kan veel lawaai verdragen, als er
minstens een geldige reden voor bestaat (spelende kinderen
bijvoorbeeld), en als de noodzakelijke rustperiodes worden
gerespecteerd (avond, nacht, weekend). Die rustperioden
gelden als recuperatietijd na lawaai. Is het kinderlawaai
van onschuldige kinderen zo onschuldig voor onze gezondheid?
Hebben de buren recht van spreken? Volgens
de WGO vormt lawaai, van alle aard, een ernstige bedreiging
voor de volksgezondheid, zowel overdag als ’s nachts.
Dit heeft alles te maken met het belang van een
ongestoorde slaap voor ons overleven. Het menselijke
gehoor werkt als een 24 uursalarm. Ons oor slaapt nooit.
Lawaaiprikkels boven een drempelwaarde lokken een reactie
uit van het autonoom zenuwstelsel waardoor de pols versnelt,
de bloeddruk stijgt. Of we ons daarvan subjectief bewust
zijn of het ons al dan niet hindert, doet weinig ter zake.
Lawaaischade manifesteert zich
vooral door een hoge bloeddruk en aandoeningen van het hart
en de bloedvaten (hartinfarct, hartfalen, hersentrombose),
maar ook in een scala andere aandoeningen zoals
ademhalingsziekten, psychiatrische aandoeningen, reumatische
aandoeningen. Het Lares-rapport van de WGO maakte
al in 2004 duidelijk dat dezelfde associaties met ziekte
zijn teruggevonden ongeacht de bron van het
omgevingslawaai: of het nu om verkeerslawaai ging of om
burenlawaai deed niets ter zake. Spelende kinderen horen
thuis in een woonomgeving, maar dit kan je niet zomaar
overplanten naar kinderdagverblijven wanneer er geen respect
is voor het recht op stilte en stilte perioden van de
omwonenden. Lawaai schaadt de
gezondheid, en het recht op gezondheid is een mensenrecht.
Nederlandse
stichting geluidshinder (NSG)
waarschuwt voor
ernstige
gezondheidsschade door geluidsoverlast
bron:
Nederlandse
stichting geluidshinder - feb. 2007
De Nederlandse Stichting
Geluidshinder (NSG) waarschuwt voor ernstige
gezondheidsschade door geluidsoverlast. De effecten van geluid kunnen volgens de stichting zeer
ernstig zijn: jaarlijks honderden mensen die zo’n tien
jaar eerder overlijden, duizenden hartinfarcten, en hoge
bloeddruk bij honderdduizenden mensen, zeker 1,5 miljoen
mensen hebben door deze overlast ernstige
slaapproblemen. De NSG schat de gezondheidsschade
in Nederland op jaarlijks 1 miljard euro. Een
verontrustende ontwikkeling die niet alleen een groot
probleem voor de volksgezondheid vormt, maar ook nog
eens over tien jaar kan uitgroeien tot milieuprobleem
nr. 1 van Nederland, aldus de stichting.
Geluidshinder, milieuprobleem van de toekomst
Een
verontrustende ontwikkeling waar we meer inzicht en uitleg
over geven. Geluidshinder vormt namelijk een groter probleem
voor de volksgezondheid dan wordt gedacht. Overlast van buren,
weg-, vlieg- en railverkeer of recreatie; miljoenen Nederlanders
ondervinden er hinder van en lopen daardoor risico op
gezondheidsproblemen. Denk hierbij aan verstoorde slaap,
stresseffecten, verminderd concentratievermogen, angst,
depressies en zelfs kans op overlijden.
In een onderzoek
van het RIVM (Knol en Staatsen, 2005) worden DALY’s (Disability
Adjusted Life Years) gepresenteerd. Met DALY’s kunnen
verschillende gezondheidsrisico’s met elkaar worden vergeleken
en de effecten op de gezondheid op de langere termijn naast
elkaar worden gezet. Uit dit onderzoek blijkt dat geluidshinder grote invloed heeft op onze gezondheid. Het
kan zelfs ons leven verkorten. De meest opzienbarende conclusie
is echter dat geluidshinder, na luchtverontreiniging (onder
andere fijn stof), milieuprobleem nummer twee is in Nederland! De verwachting is, dat de lucht schoner wordt en dat de
geluidsbelasting toeneemt. Sommige deskundigen denken dat de
situatie binnen 10 jaar zal zijn omgedraaid. Geluidsoverlast is
dan milieuprobleem nummer één in Nederland. Reden genoeg voor
alertheid en actie. Als maatschappelijk partner voor miljoenen Nederlanders wil de
NSG (Nederlandse Stichting Geluidshinder) een breed draagvlak
creëren voor de activiteiten. Als geen ander zijn wij dé
instantie om ons ook de komende jaren actief in te zetten om de
zeer schadelijke effecten van geluidshinder terug te dringen. En
met ruim 36 jaar ervaring kunnen wij putten uit een schat aan
kennis en ervaring. Wij zijn er van overtuigd dat u na het lezen van deze brochure
tot dezelfde conclusie komt als wij: geluidshinder,
milieuprobleem van de toekomst. (Johan de Bondt,
Voorzitter NSG)
Grote
gezondheidseffecten geluid
Geluid kan
ernstige hinder veroorzaken. Maar dat is niet alles. Uit
onderzoek van het RIVM, het Milieu- en Natuurplanbureau en de
Universiteit Tilburg blijkt dat geluidshinder ook grote effecten
heeft op de gezondheid en de economie.
Geluid en DALY’s De DALY’s-methode – Disability Adjusted Life Years – maakt het
mogelijk om bepaalde factoren die ziekte veroorzaken en de
levensduur verkorten (zoals geluidshinder, luchtverontreiniging,
UV-straling, verkeersongevallen, alcohol) naast elkaar te zetten
en te vergelijken. Zo wordt inzichtelijk welke oorzaken de meest
negatieve invloed hebben. Het onderstaande overzicht laat zien
dat geluid – na luchtverontreiniging – de op een na grootste veroorzaker is
van milieugerelateerde ziekten in Nederland. De verwachting is
dat dit over 10 jaar wellicht is omgedraaid. Topprioriteit dus! Er wordt hard gewerkt om de luchtkwaliteit te verbeteren.
Voorspeld wordt dat de lucht de komende jaren schoner wordt,
terwijl de geluidsbelasting juist zal toenemen. Dit komt onder
andere door de hoge bevolkingsdichtheid, de voortgaande
verstedelijking en de toenemende groei van de mobiliteit.
Ernstige gevolgen De effecten van geluid variëren. Van hinder bij miljoenen
Nederlanders tot ernstige gevolgen voor de volksgezondheid:
per jaar honderden mensen die zo’n tien
jaar eerder overlijden, duizenden hartinfarcten,
honderdduizenden mensen met een verhoogde bloeddruk,
tienduizenden kinderen met slechtere leerprestaties en meer dan
een miljoen mensen met ernstige slaapproblemen als direct gevolg
van geluidshinder.
Rust is gezond
Onderzoek van
de laatste jaren suggereert dat rust een positief effect heeft
op de gezondheid. Ook kan het negatieve invloeden van lawaai
compenseren. De realiteit is echter dat stilte steeds schaarser
wordt in Nederland. Zelfs in de officiële stiltegebieden klinkt
steeds vaker lawaai van vlieg- en wegverkeer. De realiteit is
ook dat mensen steeds méér behoefte
krijgen aan stilte. Uit onderzoek blijkt dat mensen die
in een lawaaiige omgeving wonen/werken, een grotere behoefte
hebben aan gebieden met rust dan mensen die in hun directe
leefomgeving geen of nauwelijks geluidsoverlast ondervinden.
Wat is rust? Met rust wordt niet complete stilte bedoeld. Op een strand met
veel geluiden kan men vaak toch grote rust ervaren. Zelfs als
dit qua decibellen gelijk staat aan een druk verkeersplein. Het
is te omschrijven als geluid dat passend is in de omgeving.
Zoals kerkklokken tijdens een wandeling in de polder.
Advies Gezondheidsraad In 2006 kwam de Gezondheidsraad met een advies over positieve
effecten van stille gebieden. Gesteld wordt dat zonder extra
beleidsinspanning de afwisseling tussen drukte en stilte zal
verdwijnen. Er zal een ‘deken van lawaai’ over Nederland
neerdalen. De NSG onderschrijft dit advies van de
Gezondheidsraad en werkt op een pro-actieve en innovatieve
manier samen met de overheid om zoveel mogelijk stille gebieden
te behouden en lawaai terug te dringen.
Geluidsoverlast en gezondheid
Je raakt er gestrest van en erger
bron:
lastpost.nl
Hieronder
volgt een samenvatting van een stuk op basis van de
beschrijvingen van een reeks van onderzoeken over de invloed van
geluidsoverlast op je gezondheid. De complete tekst van dit
artikel dat in gewijzigde vorm ook verschenen is als hoofdstuk
in een boek van de Consumentenbond over psychische problemen,
kunt uhierdownloaden.
Tot de kern
samengevat komen de gezondheidseffecten van geluidsoverlast hier
op neer:
●
Ongewenst geluid (hard en ook zacht)
is een "stressor". Dat blijkt uit praktisch alle onderzoeken.
Dat wil zeggen: je raakt er gestrest
vanen je krijgt een reeks van bijbehorende klachten.
Van vermoeidheid en prikkelbaarheid tot hartinfarcten aan toe.
Iedereen onder ons, zeker de getroffenen, weet ondertussen wel
genoeg van stress en zal dit herkennen en onderschrijven. Wat er aan te doen valt, kunt u in diverse boeken en brochures
over stress lezen. Het verschilt uiteraard van persoon tot
persoon en hangt ook van de rest van uw situatie af. Daar kunnen
we hier dus weinig over zeggen.
●
Geluidsoverlast kan ook leiden tot
psychische en psychiatrische klachten
leiden. Het versnelt het ontstaan van neuroses en intensiveert
al bestaande neuroses. Verder kan het leiden tot stemmingsstoornissen en zelfs psychoses. Uit onderzoeken blijkt
dat in lawaaiige gebieden bij vliegvelden meer opnames in
psychiatrische ziekenhuizen (en meer medicijngebruik)
plaatsvinden dan elders.
●
Geluidsoverlast heeft een
negatief effect op het geheugenen het concentratievermogen. Vooral bij kinderen
tast het het
leervermogen en de ontwikkeling van lezen en spreken aan.
Kinderen voelen zich vaak hulpeloos onder lawaai, worden er
passief van. Dat kan weer leiden tot depressies. Al met al
kunnen kinderen in lawaaiige omgevingen (ook in het gezin) zo
een sociaaleconomische achterstand oplopen.
●
Geluidsoverlast heeft ook een
negatief effect op het sociale gedrag.
Het kan leiden tot botheid, minder maatschappelijke
betrokkenheid en agressie. Hier zitten natuurlijk negatieve
emoties achter als hulpeloosheid, teleurstelling, uitputting,
angsten en woede.
●
Dit alles heeft natuurlijk ook
effecten op de maatschappij:
veel getroffenen voelen zich niet meer zo thuis in een
maatschappij die dit probleem ontloopt. Ze raken verbitterd. Ook
hangt er natuurlijk een prijskaartje aan de gezondheidseffecten,
maar dat kunnen wij niet schatten. Daarover is niets bekend. Een
ruwe schatting is toch dat zeker een kwart van de bevolking
hinder, zo niet ernstige hinder heeft van diverse vormen van
ongewenst geluid.
●
Tot slot nog één onderzoekscijfer:
Tweederde van de Europeanen moet regelmatig leven met een
geluidsniveau van meer dan 55 decibel,
en dat cijfer is de grens voor het ontstaan van agressie en slaapstoornissen.
Mocht u willen emigreren vanwege geluidsoverlast, een advies: ga
niet naar Spanje, Italië of Griekenland, want dat zijn de
lawaaierigste landen in Europa.
Een blik over het leven in een 'vredig'
flatgebouw
(A view over life into a
“peaceful” block of flats)
animatie 'NEURO' van Bruno Bozzetto over
muziek en geluidseffecten:
klik op afbeelding
voor animatie 'NEURO'
Direction and Script :
Bruno Bozzetto
-
Music and sound effects : Roberto Frattini
Man schiet op
luidruchtige buren
bron:
DS
- 16/08/2011
Een man heeft maandagnacht in
Thy-le-Bauduin (provincie Namen)
meerdere keren op zijn buren geschoten,
omdat ze volgens hem te veel lawaai
maakten. Een vader en zijn zoon werden
geraakt, maar zijn buiten levensgevaar.
De schutter werd aangehouden wegens
poging tot doodslag.
Twee broers vierden maandagavond hun
verjaardag in de rue du Tienne in
Thy-le-Bauduin. Een buurman vroeg het
groepje feestvierders herhaaldelijk
minder lawaai te maken. Toen enkele
leden van de feestende familie naar hem
toe kwamen, kreeg de buurman schrik en
haalde hij een vuurwapen boven, waarmee
hij drie keer schoot. Een van de
slachtoffers werd in het been getroffen,
het andere in de bil. Ze werden naar het
ziekenhuis gebracht.
De dader zei aan de politie dat hij
schrik kreeg omdat de slachtoffers hem
enkele dagen eerder hadden bedreigd.
Tienduizenden
mensen komen jaarlijks om door lawaai
bron:
Knack - 22/08/2007
LONDEN (BELGA):
- Jaarlijks komen volgens voorlopige gegevens van de
Wereldgezondheidsorganisatie WHO tienduizenden mensen om het
leven door lawaai. Alleen al de continue blootstelling aan
verkeerslawaai in Europa is verantwoordelijk voor tot drie
procent van alle dodelijke hartaanvallen. Dat schrijft
het Britse wetenschappelijke magazine New Scientist in de
uitgave van zaterdag. Van de wereldwijd zeven miljoen jaarlijkse
doden door ischemische hartziekten (klachten van het hart die
ontstaan doordat de bloedtoevoer naar de hartspier onvoldoende
is) kunnen per jaar meer dan 200.000 doden op het conto van
lawaai geschreven worden. Bovendien kan een voortdurend hoog
geluidsniveau verder nog talrijke gezondheidsgevolgen hebben.
Naast de hartziekten door het verkeerslawaai veroorzaakt
lawaai van luide muziek volgens New Scientist ook schade aan
het gehoor en slaapstoornissen. Permanente blootstelling aan
geluid, ook een minder luide blootstelling, kan bij kinderen
leerstoornissen veroorzaken. De drempel voor mogelijke
schade aan het gehoor ligt volgens de geneeskunde op
lawaaihinder van 85 decibel. Door het verkeer op straat wordt al
snel 85 decibel bereikt. In discotheken of tijdens
rockconcerten kan dat oplopen tot 110 decibel. (DWM)
Geluidsoverlast verhoogt
risico op hartaanval
bron:
De Telegraaf - 11/10/2010
BERN
- Mensen die langdurig onder een luidruchtige vliegroute wonen,
lopen een aanzienlijk hoger risico om te sterven door een
hartaanval. Volgens Zwitserse wetenschappers neemt het risico in
sommige gevallen wel met 50 procent toe. Dat schrijven de
onderzoekers in het wetenschappelijke tijdschrift Epidemiology.
De wetenschappers onderzochten 4,6
miljoen mensen ouder dan dertig jaar in Zwitserland. Van hen
kwamen tussen 2000 en 2005 ruim 15.000 mensen om door een
hartaanval. De onderzoekers keken hoe dicht de mensen bij een
vliegroute woonden en hoeveel geluidshinder ze van de
vliegtuigen hadden.
Daaruit bleek dat mensen die
dagelijks gemiddeld blootgesteld worden
aan geluidsoverlast van 60 decibel (ongeveer het volume van een
stofzuiger), 30 procent meer kans hebben om te sterven aan een
hartaanval dan mensen die dagelijks minder dan 45
decibel te verwerken krijgen. Mensen die meer dan vijftien jaar
in de luide herrie zitten, kampen zelfs met een verhoogd risico
van 50 procent.
Eerder was al vastgesteld dat
geluidshinder slecht kan zijn voor de gezondheid. Het
was onderzoekers echter nog niet gelukt te bewijzen dat het
geluid echt de boosdoener is, en niet bijvoorbeeld de
bijbehorende luchtvervuiling. Voorheen werd altijd gekeken naar
wonen nabij doorgaande wegen, waarbij ook een groter risico
bestaat om te sterven aan een hartaanval. Door te kijken naar
vliegroutes werd de factor luchtvervuiling grotendeels
weggenomen.
Volgens de onderzoekers is het verhoogde risico ook niet te
verklaren door de sociale en economische situaties van de mensen
die onder een vliegroute wonen. „Het effect was vooral duidelijk
bij mensen die blootgesteld worden aan hoge niveaus van geluid,
en is afhankelijk van hoelang mensen in het lawaaierige gebied
wonen”, aldus onderzoeker Matthias Egger van de universiteit van
Bern.
De wetenschappers stellen dat mensen die onder een vliegroute
wonen er goed aan doen hun huis te isoleren, zodat de
geluidsoverlast afneemt.
Nachtlawaai schaadt ook zonder te wekken
bron:
De
Standaard - 21/02/2008
BRUSSEL
- Zelfs wie niet wakker wordt van de
nachtvluchten, kan gezondheidsschade oplopen.
Nachtelijke
vliegtuiglawaai en verkeerslawaai op straat
verhogen de bloeddruk tijdens de slaap. Dat
blijkt uit een studie bij bijna vijfduizend
omwonenden van de luchthavens van Amsterdam (Schiphol),
Berlijn (Tegel), Athene, Milaan (Malpensa),
Stockholm (Arlanda) en Londen Heathrow.
Per tien decibel nachtelijk vliegtuiglawaai
hebben de omwonenden gemiddeld veertien procent
meer kans op een verhoogde bloeddruk, meldt
een team rond Lars Jarup van het Imperial
College London in Environmental Health
Perspectives. En dat terwijl op tien kilometer
van een grote luchthaven, zoals in Grimbergen,
de vliegtuigen nog gemakkelijk zeventig decibel
door de slaapkamer laten dreunen.
Zelfs bij een geluidsniveau waarvan de slapers
niet ontwaken, 35 decibel, blijft de bloeddruk
ook na het lawaai nog verhoogd, blijkt uit een
tweede studie van dezelfde onderzoeksgroep in
het European Heart Journal.
De meeste mensen ontwaken pas bij 45 decibel -
dat is tien keer zoveel geluidsenergie als 35
decibel. De Wereldgezondheidsorganisatie
hanteert 45 decibel als drempelwaarde die het
best niet overschreden kan worden.
De twee Europese studies tonen aan dat het
nachtlawaai de bloeddruk al doet stijgen zonder
dat de persoon ontwaakt of zich ervan bewust is.
'Op lange termijn verhoogt dat de
kans op een
blijvende bloeddrukverhoging en daarmee de kans
op overlijden door hart- en vaatziekten' ,
zegt Marc Goethals, een Vlaamse cardioloog die
de lawaaiproblematiek op de voet volgt.
'Bovendien treedt er geen gewenning op: elke
keer opnieuw steeg de bloeddruk door de
overrazende vliegtuigen.' Mensen worden op
den duur misschien minder gemakkelijk wakker van
het lawaai, maar voor de gezondheid blijft het
even schadelijk. Mensen die denken 'er geen
last meer van te hebben', lopen misschien zelfs
het grootste gevaar, waarschuwt Goethals, want
ze nemen geen maatregelen om zich te beschermen.
'In een eerdere Berlijnse studie hadden mensen
door nachtlawaai twee keer meer kans op een
hoge bloeddruk. Maar mensen die zich niet
stoorden aan het lawaai en met open raam
sliepen, hadden zes keer meer kans op een hoge
bloeddruk.'
Ook suikerziekte wordt met nachtlawaai in
verband gebracht. In een recente studie van
Esra Tasali van de universiteit van Chicago
werden jonge mensen blootgesteld aan herhaald
geluid waardoor ze net niet wakker werden, maar
wel oppervlakkiger sliepen. Hun
bloedsuikerbalans raakte na drie dagen ernstig
verstoord, waardoor hun risico op suikerziekte
verhoogde alsof ze acht tot dertien kilogram
dikker geworden waren, melden de wetenschappers
in het blad Proceedings of the National Academy
of Sciences. 'Dit is volledig in lijn met
epidemiologisch onderzoek dat aantoont dat
kortslapers meer suikerziekte, zwaarlijvigheid
en verhoogde bloeddruk hebben', zegt Goethals.
'Weinig mensen weten dat men van slaaptekort dik
wordt!' (kidr)
OOK
KINDEREN KWETSBAAR VOOR GEHOORSCHADE
Geluidsoverlast
en leerproblemen bron:
e-gezondheid.be
- 6/09/2005
Vermoedelijk
beschermen kinderen zichzelf tegen geluidsoverlast
door mentale afscherming en isolatie
Dat
geluidsoverlast een invloed heeft op de gezondheid en de
levenskwaliteit, werd uitvoerig aangetoond. Tenminste, als het
over volwassenen gaat. Maar hoe zit het met kinderen? Bij
kinderen kan geluidsoverlast voor leerstoornissen zorgen, zo
blijkt.
Uit een Europese
studie blijkt dat leerlingen van scholen die in de buurt van een
grote luchthaven liggen meer leerproblemen hebben dan leerlingen
uit andere scholen. Het gaat meer bepaald om moeilijkheden bij
het begrijpen van geschreven taal.
Voor het
onderzoek werden meer dan 2600 kinderen onderzocht -van negen
tot tien jaar oud- die schoollopen in de buurt van een
internationale luchthaven. Ze legden cognitieve tests af en
beantwoordden een vragenlijst die peilde naar de algemene
gezondheidstoestand. Daarnaast werd ook de geluidsoverlast in de
scholen gemeten. De auteurs van de studie moesten vaststellen dat er een
omgekeerd verband is tussen de intensiteit van het lawaai en de
prestaties van de leerlingen. Zo zorgt de geluidsoverlast voor
leerstoornissen bij het lezen. In de ergste gevallen
kunnen de kinderen wel lezen, maar begrijpen ze niet wat ze
lezen. Diezelfde leerlingen wijzen op de geluidsoverlast en hoe
die hen stoort.
DE VERKLARING
Vermoedelijk
beschermen kinderen zichzelf tegen geluidsoverlast door mentale afscherming en isolatie. Zo slagen ze er in om het
lawaai van de vliegtuigen buiten te negeren, maar zo sluiten ze
zich ook af van het geluid binnenin het klaslokaal. De kinderen
zouden minder geconcentreerd zijn in de klas en minder aandacht
besteden aan de stem van de leraar of lerares
Om hoorbaar en
verstaanbaar te zijn, moet de stem van de leerkracht 10 dB
luider zijn dan het achtergrondlawaai. In sommige scholen
volstaat het lawaai van de ventilatoren of dat van de leerlingen
zelf om de woorden van de lesgever te neutraliseren. Dat geldt
vooral voor kinderen die achteraan in de klas zitten. In scholen in lawaaierige buurten zoals die vlakbij een
luchthaven, is de regel van 10 dB ontoepasbaar, tenzij er werk
gemaakt wordt van specifieke isolatie.
Dr. Philippe
Presles, bewerkt door Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste 06/09/2005 The Lancet, pp 1942-1949, 4 juni 1005.
Uit
een onderzoek naar speelgoed met geluidjes
blijkt dat 93 procent onveilig is en
gehoorschade kan veroorzaken als het naar
het oor wordt gebracht. Bij 86 procent is het
risico zelfs erg groot omdat het speelgoed
meer dan 100 decibel (dB) produceert.
De socialistische mutualiteit De VoorZorg liet
populair speelgoed dat geluid produceert testen
door een audioteam van hoorapparatenspecialist
Lapperre.
Conclusie: baby’s, peuters en kleuters kunnen
blijvende gehoorschade oplopen door té
luidruchtig speelgoed.
Speelgoedboor Eén populaire speelgoedboor produceert
zelfs
140 dB, de geluidssterkte van een opstijgend
vliegtuig. En toch heeft ook dit boortje de
Europese CE-veiligheidsmarkering.
“Europa legt de maximumnorm voor speelgoed voor
kinderen tot 14 jaar op 90 dB, maar dat is enkel
veilig zolang het op 25 centimeter afstand
blijft. Typisch voor kinderen is juist dat ze
alles naar hun oor brengen om goed te
luisteren”, aldus Sylvia Pardon van De Voor-
Zorg.
“In het geval van dat boortje kan dit
al na
enkele seconden onherstelbare gehoorschade
veroorzaken. Zelfs beertjes met wiegeliedjes
kunnen doofheid veroorzaken als uw kind er
bijvoorbeeld op inslaapt.”
Het socialistisch ziekenfonds vraagt nu een
strengere normering.
PER 100.000
FESTIVALGANGERS KEREN ER 25.000
NAAR HUIS MET LEVENSLANGE GEHOORSCHADE
Van festivals
word je doof.
Pardon? Van festivals word je doof.
Watte? DOOF! VAN FESTIVALS! Onderzoek van de Universiteit Gent bewijst
het.
Lees dit stuk aan uzelf voor, nu u nog kunt horen.
Boom!
Het festivalseizoen is begonnen. Misschien hebt ook
u al tickets voor Rock Werchter, Pukkelpop, Rhythm
'n Blues in Peer... Keuze zat ook deze zomer. Vorig
jaar bezocht professor Bart Vinck, directeur van het
centrum voor gehoor- en spraakrevalidatie aan de
Universiteit Gent, ze allemaal. Niet dat hij zo'n
muziekfreak is, maar als wetenschapper. Samen met
zijn team medewerkers ging hij op alle grote Vlaamse
festivalweides meten hoeveel decibels er
geproduceerd worden, en welke impact de luide muziek
had op het gehoor van het publiek. 'Je
kunt de gehoorschade ter plekke meten via een sonde
in de gehoorgang', legt Vinck uit. 'Op
die manier onderzochten we 60 jongeren voor en na
elk festival.'
Tijdens de
festivals werden de bezoekers blootgesteld aan
geluidssterktes tussen de 105 en de 115 decibel. Op Pukkelpop werden zelfs
waarden boven de 120 decibel gemeten.
Vinck: 'Volgens een KB van
1977 mag elektrisch versterkte muziek de
geluidssterkte van 90 decibel niet overschrijden.
90 decibel is bijvoorbeeld de
maximumgrens voor fuiven.
Het risico van gehoorschade
neemt toe als je langer dan een kwartier blootstaat
aan 90 decibel. Voor festivals maakt
de wetgever echter een uitzondering: in dat geval
mag de grens overschreden
worden tot zo'n 100 decibel. Maar we maten geregeld
waarden boven de 110 decibel.'
Wat daarbij
opvalt, is dat de plek waarop je staat op de
festivalweide geen noemenswaardig verschil uitmaakt.
Dankzij de geluidstorens is het volume over het hele
veld even hard. En eens op de weide, kun je er niet
zomaar even af om je oren te laten rusten. Bovendien
voorzien veel grote festivals naast het hoofdpodium
ook nevenpodia (de bekende marquees ). Ook
daar gingen Bart Vinck en zijn medewerkers meten:
'De geluidssterkte in die tenten ligt vaak nog vijf,
zes decibel hoger dan erbuiten.'
SEEK AND
DESTROY
Van de jongeren die meewerkten
aan het onderzoek liep 24,3 procent permanente
gehoorschade op.
Dat is één op de vier.
Daarnaast had ruim 60 procent gedurende meer dan een
week last van permanente oorsuizingen. Dat is een
andere vorm van gehoorschade, maar dan in een
nog omkeerbaar stadium. De resultaten van de groep
uit Gent stemmen overeen met die van gelijkaardige
studies in de VS en het Verenigd Koninkrijk:
een op de vier festivalgangers
loopt permanente gehoorschade op.
Merken die
festivalgangers dat? Hebben ze er last van? Vinck:
'Absoluut. Alleen dringt het niet meteen door en
denkt iedereen dat het wel spontaan zal herstellen.
Door de geluidsoverlast op festivals sneuvelen
vooral de haarcellen . Die staan in voor de
hoge frequenties. Bij bezoekers van Graspop Metal
Meeting, bijvoorbeeld, waar de muziek extreem hard
stond, stelden we bij een kwart van de
onderzoeksgroep vast dat
meer dan de helft van de haarcellen die instaan voor
het onderscheiden van medeklinkers eraan waren.
Die mensen hebben het voor
hun verdere leven moeilijk om een gesprek te kunnen
volgen als er achtergrondgeruis is - in
een restaurant of in het café, bijvoorbeeld.'
Eens ze
beseffen dat er geen weg
terug is, omdat het menselijke gehoor helemaal geen
recuperatievermogen heeft, slaat de
paniek toe. Deze mensen beschermen zich in de
toekomst op concerten tegen geluidsschade.
AUTOMATISCH DE
STEKKER UIT
Zolang de organisatoren de
muziek niet stiller zetten, kun je als
festivalganger niet anders dan jezelf beschermen
tegen te luide muziek. 'Oordopjes zijn
nuttig, ze dempen de geluiden', zegt Bart Vinck.
'Ook handig zijn de zogenaamde musician ear plugs
: op maat gemaakte gehoordoppen die een leven lang
meegaan. Je betaalt 100 à 150 euro voor een setje.
Dat is nog altijd beter dan een
gehoorapparaat van pakweg 2500
euro op latere leeftijd. Bovendien brengt een
gehoorapparaat je gehoor niet terug, het versterkt
alleen de capaciteit van de haarcellen die
overblijven.'
Er is nog een
lange weg af te leggen, maar Vinck merkt toch dat de
impact van luide muziek
langzaam doordringt - tenminste: bij de
beleidsmakers. Hij werd door tal van
politici benaderd. Ook
de Hoge Gezondheidsraad
had oren naar zijn onderzoek, en wil richtlijnen
uitwerken voor individuele muziekdragers - iPods en
mp3-spelers dus. Zopas werd professor Vinck
gecontacteerd door het directoraat-generaal
Gezondheid en Consumentenbescherming van de Europese
Commissie. 'Men wil een onderzoek starten naar de
impact van lawaai op de
gezondheid, en op basis daarvan criteria opstellen
voor geluidsoverlast.
Men wil iets doen aan het
lawaai.'
Volgens Vinck
evolueren we
noodgedwongen naar bij wet opgelegde geluidsgrenzen.
Vinck: 'Je kunt mensen niet dwingen om overal en
altijd oorbeschermers te dragen. Dat is totaal
absurd. We moeten
grenzen stellen aan de productie van geluid.
Theo-retisch kan dat door geluidsbegrenzers te
installeren. Wanneer een
dj of festivalorganisator zijn boekje te buiten
gaat, zou het geluid moeten wegvallen. Punt.
Maar zolang we niet over de
noodzakelijke wetgeving beschikken, komt het erop
aan jezelf te beschermen.'
En daar heeft
Vinck heel concrete tips voor.
Gun
je oren op tijd rust. Hou het
bijvoorbeeld wat stiller tijdens de eerste 24 uur na
een festival. Laat je mp3-speler een dagje uit. Op
die manier krijgen de platgeslagen haarcellen de
kans om weer in hun normale plooi te vallen. Want
hoe langer je aan harde muziek
wordt blootgesteld, hoe groter de kans op permanente
gehoorschade.
Drie dagen Rock Werchter, bijvoorbeeld, is zeer
schadelijk voor de oren. Wie dat doorleeft zonder
oorbeschermers, komt er gegarandeerd met gehavende
oren uit.'
KRIEBELS IN DE
BUIK
Maar waarom
zetten we de muziek steeds luider? Omdat het
een kick geeft,
natuurlijk. Boven de 90 decibel krijgt een mens
letterlijk kriebels in zijn buik.
Door de prikkeling van het
evenwichtsorgaan komen er chemische stoffen vrij.
Het doel van die kick was oorspronkelijk dat je zou
wegvluchten bij harde geluiden. 'Maar dat
vluchten is dansen geworden, en
de resonanties in ons lichaam
geven een
subjectief goed gevoel',
zegt Vinck. 'Subjectief, want objectief zou het
meetrillen van het hart en de
bloedvaten op lage frequenties juist het risico op
lichamelijke klachten vergroten.
In de vakliteratuur
verschijnen de eerste studies over de impact van
geluid op hart- en vaatziekten,
vermoeidheidsklachten enzovoort.'
Vroeger was het
technisch gewoon niet mogelijk om muziek heel luid
te laten klinken zonder kwaliteitsverlies: de radio
of platenspeler begon dan te kraken. Nu kan het wel.
Trouwens, niet alleen jongelui hebben de neiging om
de volumeknoppen open te draaien. Vinck: 'We hebben
alle orkestleden van de Vlaamse Opera onderzocht, en
zien dat ook bij hen de gehoorschade aanzienlijk is.
Beroepsmuzikanten zijn wettelijk verplicht om
oorbeschermers te dragen maar of ze dat ook doen, is
zeer de vraag. Ook voor de bezoekers klinken opera's
vandaag veel harder dan enkele decennia geleden. De
bezetting van de symfonische orkesten wordt steeds
groter.'
Volgens sommige
Amerikaanse wetenschappers
zorgt de almaar luider klinkende muziek voor een
massale voortijdige veroudering van het auditieve
systeem. Op 10 miljoen Belgen tellen we
vandaag naar schatting
330.000 mensen met gehoorschade als gevolg van luide
muziek.
En
per 100.000 liefhebbers die in de komende weken naar
de festivalweides trekken, krijgen we er nog 25.000
bij.
bron: publicatie
mediaplanet.com (bijlage De
Standaard 10/11/2008)
Onomkeerbare
gehoorschade: de wetgever geeft niet om het oor
“Ernstig
gehoorverlies en oorsuizing, dat zijn de twee meest opvallende
symptomen die we meer en meer vaststellen bij jonge mensen. En
lawaai is de grote boosdoener! Onze
afdeling bestudeert al jaren deze problematiek en er is maar één
besluit: er is dringend nood aan een
degelijke informatiecampagne en een strenge aangepaste wetgeving.”
Dat zegt professor Bart Vinck, Audioloog in het universitair
ziekenhuis in Gent, en hij legt uit waarom.
Tekst:
Annemarie Van Meir
ONOMKEERBARE GEHOORSCHADE
“Onze
jongeren leven in een lawaaicultuur”,
zegt professor Vinck. “’s Morgens springen ze op hun fiets en
zetten hun MP3 speler op hun hoofd.
In het weekend gaan ze naar fuiven,
rockconcerten of
bioscopen waar het aantal
decibels ver boven de veiligheidsgrens
ligt met onomkeerbare gehoorschade als gevolg.
Helaas wordt deze problematiek onderschat
door de artsen. En dat komt omdat het onderzoek in de
medische centra, maar ook bij vele neus-keel-oorartsen, nog
altijd met de klassieke audiometrie gebeurt. Je kent het wel, je
hoort een piep links, en dan weer een tuut rechts. Nu, die
techniek heeft zeker zijn waarde bij het vaststellen van
ooraandoeningen. Maar wanneer je, in het kader van preventie bij
de bevolking, vroegtijdig gehoorschade door lawaai wil opsporen,
dan is een audiogram geen goede methode. Immers, er moet al een
ernstige gehoorschade aanwezig zijn vooraleer het op een
audiogram zichtbaar wordt.”
PREVENTIEF
GEHOORSCHADE OPSPOREN
“Er
bestaat nochtans een eenvoudige, snelle, objectieve en goedkope
techniek om heel precies de hoeveelheid en de plaats van de
gehoorschade op te sporen. Namelijk de Oto-Akoestische Emissie
(OAE) techniek. Hoe werkt het? Men heeft reeds in 1978 ontdekt
dat het oor het geluid als een soort echo terugkaatst. De
trilhaartjes die in ons binnenoor zitten zijn een soort
spiertjes die samentrekken. Op het moment dat ze samentrekken
produceren zij een hoeveelheid energie, die wij via een
microfoontje in de uitwendige gehoorgang kunnen registreren.
Hiermee kunnen we heel nauwkeurig weten welke hoorcellen in het
binnenoor nog werken, en welke beschadigd zijn. Deze test duurt
amper een minuut”, benadrukt professor Vinck. “Ook bij
oorsuizing zal het audiogram vaak nog normale waarden geven,
terwijl je bij de OAE heel precies ziet welke frequentie die
oorsuizing genereert, wat de schade is en waar die zich
bevindt.”
25
000 WERCHTERBEZOEKERS MET (H)OORSCHADE
“Al
jaren bestuderen we de lawaaibronnen en de impact op het gehoor.
De resultaten blijken keer op keer onthutsend”, zegt professor
Vinck verontwaardigd. “Neem bijvoorbeeld een
rockconcert zoals Werchter. Daar
gaan 100 000 jonge mensen naartoe. Wel, uit studies is duidelijk
gebleken dat minstens 25%, dus 25 000
jonge mensen, het concert verlaat met onomkeerbare gehoorschade.
We hebben metingen gedaan in de bioscoop tijdens de voorstelling
van King Kong. In de bioscoop hingen 30 tot 40 luidsprekers. Als
de aap brulde, noteerden wij 118 decibel.
Om gehoorschade te
voorkomen,
mag je oor welgeteld 1/10
van een seconde luisteren naar 118 dB vooraleer er schade
optreedt. Want het is niet
enkel de intensiteit maar ook de duur die mee de ernst van de
gehoorschade bepaalt.”
DE
WETGEVER GEEFT NIET OM HET OOR
“We hebben metingen gedaan
in ‘de Vooruit’. We noteerden lawaainiveaus van 100 tot 110 dB.
Dat wil zeggen dat in minder dan één minuut hoorcellen
sneuvelen. Definitief! Het
bewijs? Iedereen die buiten komt heeft last van oorsuizingen. De
wetgeving laat 90 dB toe, wat reeds na
een kwartier schade toebrengt aan het oor. Met andere
woorden, de wetgeving is er alleen maar op gericht om
de geluidshinder voor de omwonenden te beperken en
bekommert zich totaal niet om de gezondheid van de mensen die in
het lawaai zitten.
Het resultaat is ernaar. Het gemiddeld gehoor van 18- tot
30-jarigen moet normaal gesproken perfect zijn. De realiteit
toont een gemiddeld gehoor bij deze groep die we normaal vinden
bij 45- tot 50-jarigen. We vinden zelfs
bijna geen jonge mensen meer met een perfect gehoor.
Een probleem dat zich bijvoorbeeld bij de luchtmacht laat
voelen, waar bijna geen enkele kandidaat nog voldoet aan de
strenge gehoornormen. Het is duidelijk”, besluit professor Vinck,
“er moet beter geïnformeerd worden en de
Europese wetgeving moet strenger,
met bijvoorbeeld verplichte lawaaibegrenzing van de MP3,
verplichte oorbescherming in een lawaaierige werkomgeving
enzovoort. Pas dan zal ik rustig slapen!”